|
Vergadering 15-01-20
Vergadering 15-01-20
Na een kopje koffie/thee wordt de 1e vergadering van het nieuwe jaar geopend met het lezen van een gedicht met de titel ‘Gebed om niet te verzuren’. Een tekst om over na te praten, maar de agenda voor deze avond wacht, dus gaan we snel beginnen aan de vaste onderwerpen zoals notulen en voortschrijdend programma.
We kijken terug op een mooie kerstlunch, verzorgd door de contactgroep en kijken o.a. vooruit naar de oecumenische dienst ter gelegenheid van ‘Week van Gebed voor de Eenheid van de Kerken’, die in ons kerkgebouw samen met de R.K. Antoniusparochie en de Oecumenische Streekgemeente zal worden gevierd.
Over PioWij valt altijd wel wat te melden; Elly Verbruggen, die deze avond niet aanwezig kan zijn, meldt dat in 2020 PioWij doorgaat met de bestaande activiteiten en nadenkt over enkele nieuwe, andere mogelijkheden.
Zo aan het begin van een nieuw jaar komen er een aantal data van bijzondere diensten en vieringen langs, zoals de vespervieringen in de veertigdagentijd.
De penningmeester van de kerkrentmeesters heeft het jaarverslag van 2019 al klaar en dat wordt ter goedkeuring aan de vergadering voorgelegd. De penningmeesters van de Protestantse Kerken in Nederland moeten aan veel eisen tegemoet komen; natuurlijk wordt eerst de plaatselijke gemeente met de cijfers geconfronteerd en daarna wordt alles naar de financiële afdeling van de Protestantse Kerk gezonden, die er uiteindelijk z’n goedkeuring aan moet geven.
In het predikantenrooster van 2020 staat dhr. Robert Jan van Duijn twee maal ingeroosterd als voorganger in onze diensten. Hij heeft echter een switch gemaakt in zijn loopbaan en is enige tijd geleden benoemd tot burgemeester van Ter Aar. Fijn dat ds. Thom Fossen bereid is de opengevallen zondagen in te vullen.
Ds. Stella Muns is voornemens om in de periode tussen Pasen en Pinksteren enkele meditatie-avonden te organiseren. Bericht hierover volgt later.
‘Gebed om niet te verzuren’
Heer, U weet beter dan ik
dat ik ouder word en op een dag oud zal zijn.
Behoed me voor de dodelijke gewoonte
te denken dat ik over elk ding
en bij elke gelegenheid
iets meen te moeten zeggen.
Maak mij nadenkend maar niet humeurig,
Behulpzaam, maar niet bazig.
Houd mijn geest vrij,
zodat ik me niet eindeloos verlies
in kleinigheden.
Verzegel mijn lippen
als het gaat over mijn pijn en mijn leed.
Die nemen toe en van jaar tot jaar,
zal ik er meer over willen praten.
Ik waag het niet U te vragen
mij zoveel genade te geven
dat ik er blij mee kan zijn
om het verhaal van andermans pijn te horen.
Maar help me het te verdragen met geduld.
Ik waag niet U te vragen
dat mijn geheugen beter wordt,
maar wel dat mijn nederigheid groeit
en mijn eigenwijsheid afneemt
als mijn herinneringen niet stroken
met de herinneringen van anderen.
Zorg ervoor dat ik vriendelijk blijf.
Ik wil geen heilige zijn
– sommige heiligen zijn zo moeilijk
om mee samen te wonen –
maar een verzuurd mens
is een parel aan de kroon van de duivel.
Geef me het vermogen goede dingen te zien
op plaatsen waar ik ze niet verwacht
en talenten bij mensen
bij wie ik die niet had voorzien.
En geef mij de genade,
o Heer,
hun dat dan ook te zeggen.
(van een onbekende auteur uit de 17e eeuw)
Ankie Hinloopen, scriba
|
21-04-2024
om
10.00 uur