‘Kom Schepper Geest’ klinkt het met Pinksteren wereldwijd weer volop. Een diep verlangen naar die scheppende kracht van God die harten openbreekt, die zacht maakt wat verhard raakte, die ogen en oren opent en monden tot spreken brengt met woorden die op de goede manier de harten raken.
 
Pinksteren is het feest waarop we vieren dat wat van God zichtbaar werd in Jezus niet vernietigd is aan het kruis, maar juist niet stuk te krijgen is: als een lopend vuur verspreidt de Geest zich over de aarde. En mensen wereldwijd, hoe verschillend ook van taal of achtergrond, verstaan met elkaar de dromen en visioenen van een wereld waarin er recht en ruimte is voor ieder mens.
 
‘Ze zullen wel dronken zijn’, is van meet af aan de reactie van enkele omstanders geweest. En natuurlijk kennen ook wij die schampere houding wel. Naïef. Dwaas. Irrationeel. Idealistisch. Dat is wat mensen soms van je vinden, wanneer ze aan je merken dat je jouw leven laat bepalen door wat je van God verstaan hebt, door de weg die Jezus gegaan is.
 
Het verhinderde Petrus niet om het grootse verhaal van onbegrensde en niet stuk te krijgen liefde nog eens te vertellen. Het verhinderde veel van zijn hoorders niet om dit geloof te aanvaarden, zich te laten dopen en in kleine gemeenschappen samen te leven in een geest van eenvoud en vol vreugde.
 
‘Ze zullen wel dronken zijn’. Ik hoop dat er ook dit jaar met Pinksteren weer met verbazing gekeken wordt naar mensen die in vuur en vlam gezet zijn, die een taal van liefde weten te spreken waarvoor verschillen tussen mensen niet hoeven te wijken, die zich door de scheppende kracht van God laten beroeren.
 
Veni Creator Spiritus. Opdat ons hart van liefde brandt, en dat ons zwakke lichaam leeft vanuit de kracht die Gij het geeft.