PKN
Welkom op de website van de Protestantse Gemeente 'De Graankorrel'
  Home Gastenboek   Over ons Contact Bloemengroet Overdenking   Meer overdenkingen In memoriam   Kerkdiensten Agendapagina Kerkblad KSSK Kerkenraad   Diaconie   Collecten Spaaractie Zending Geldzaken Privacyverklaring   ANBI   Historie Kerkgebouw Verhuur Protestants pionieren De Dillewijn
 
Afscheid ds C.A. Davidse Afscheid ds C.A. Davidse
Toespraak van hr. Otto Scholten, zondag 26 mei 2013

Op een ochtend klopte de mier al vroeg op de deur van de eekhoorn. ‘Gezellig’, zei de eekhoorn. ‘Maar daar kom ik niet voor’, zei de mier. ‘Maar je hebt toch wel zin in wat stroop?’ ‘Nou ja…. Een klein beetje dan.’ Met zijn mond vol stroop vertelde de mier waarvoor hij gekomen was. ‘We moeten elkaar een tijdje niet zien’ zei hij. ‘Waarom niet?’, vroeg de eekhoorn verbaasd. Hij vond het juist gezellig als de mier zomaar langskwam. Hij had zijn mond vol en keek de mier met grote ogen aan. ‘Om erachter te komen of we elkaar zullen missen’, zei de mier.
‘Missen?’ ‘Missen. Je weet toch wel wat dat is?’ ‘Nee’ zei de eekhoorn. ‘Missen is iets wat je voelt als iets er niet is.’ ‘Wat voel je dan?’ ‘Ja, daar gaat het nou om.’ ‘Dan zullen we elkaar dus missen’, zei de eekhoorn verdrietig. ‘Nee’, zei de mier, ‘want we kunnen elkaar ook vergeten.’ ‘Vergeten! Jou?!’, riep de eekhoorn. ‘Nou’, zei de mier. ‘Schreeuw maar niet zo hard.’
De eekhoorn legde zijn hoofd in zijn handen. ‘Ik zal jou nooit vergeten’, zei hij zacht.
 
Lieve Lia,
In het laatste nummer van ons kerkblad KSSK neem je al een beetje afscheid van ons als gemeente. ‘Ik kijk’ – zo schrijf  je onder meer – ‘terug op een mooie tijd, waarin we veel goede dingen hebben beleefd en gedeeld. Ik dank u en jullie uit de grond van mijn hart voor het vertrouwen dat u in mij gesteld hebt en de ruimte die ik heb gekregen om mij als predikant te ontplooien. Ik heb veel geleerd, veel ontdekt en ook veel genoten van wat we met elkaar hebben ervaren.’
Een mooi voorbeeld van leren en genieten, van leren genieten, geef je zelf. In 2007 besteed je samen met een bevriende collega je studieverlof aan het thema ‘geloven en genieten’. Je collega had het thema gekozen, het leek jou ook wel wat, maar helemaal overtuigd was je niet, je bespeurde bij jezelf enige terughoudendheid.
Enerzijds een verlangen – het mogen genieten tegenover het vele moeten – en tegelijkertijd de vraag die onmiddellijk bij je opkomt: ‘mag het wel?’
‘Mag het wel? Is het niet heel egoïstisch om je in het genieten te storten en dan zeker als we hier niet alleen over gaan lezen, maar dit bovendien ook nog zelf aan den lijve willen ervaren. Genieten – is het niet je ogen sluiten voor al het leed en kwaad dat er is? Worden we hiermee niet bijzonder wereldgelijkvormig?’
Citaat uit het verslag van dit studieverlof, op de omslag een toonbeeld van genieten, van ontspannen leven.
Zo’n zestig pagina’s verder ligt het antwoord op die vragen besloten in een chassidisch verhaal.
Als we in de hemel komen, zal God ons slechts één vraag stellen. Hij zal niet geïnteresseerd zijn in wat we allemaal goed of fout gedaan hebben op aarde. Het enige wat hij de gestorvene zal vragen is: ‘Heb je wel genoten van al het moois wat ik voor jou geschapen heb?'
Het verlangen won en verlangen, passie, volg je hart, werd een terugkerend thema in je preken. Niet als hoogste ideaal van allerindivideelste ontplooiing, wel als appèl om te worden wie je bent en van daaruit de gemeenschap te dienen.
‘Voor mij’ schrijf je in het kerkblad ‘is predikant zijn vooral een beroep dat je uitdaagt om er te zijn. Natuurlijk met je kennis, ervaringen en theologische bagage. Bovenal met jezelf’.
Van een beginner die aarzelend en persoonlijk terughoudend een weg zoekt temidden van een veelheid aan geluiden, heb je je ontwikkeld tot iemand die het aandurft de geboden ruimte te verkennen, zich vrij voelt om de eigen overtuiging, de persoonlijke vragen en twijfels te laten zien en horen, steeds sterker met jezelf aanwezig te zijn. Dat kwam jou, dat kwam ons ten goede.
Heel hartelijk dank voor je inzet, je betrokkenheid, je durf om je open en kwetsbaar op te stellen, je vasthoudendheid om tegen krimp en verdrukking in ons telkens opnieuw uit te dagen om acht te slaan op het visioen, op leven in volheid en het hier en nu niet te veronachtzamen.
Tot slot. Je besloot je bijdrage in het kerkblad met een gedicht dat zich laat lezen als een wens, een zegenbede voor ons als achterbijvende gemeente. Dat gedicht wil ik je als het ware teruggeven. Want het laat zich ook lezen als een wens, een zegenbede van een achterblijvende gemeente voor jou.
 
Ga dan op weg en laat hoop en verwachting je leiden,
ook al zijn pijn en verdriet door geen mens te vermijden.
Wees niet bevreesd,
ga en vertrouw op de Geest
die je van angst zal bevrijden.
 
Ga dan op weg en ontmoet op de reis medemensen.
Geef aan een ieder al wat jij jezelf toe zou wensen.
Dan, onder het gaan,
zul je de ander zien staan
en overschrijd je grenzen.
 
Ga dan op weg en schud af al je twijfels en zorgen.
Ga en ontdek wat vandaag nog is verborgen.
Houd op het Licht
altijd je oog gericht.
Dat zal je kracht zijn voor morgen.
 
Lia, goede reis en we zullen je niet vergeten.
terug
 
 
Reactie op de sluiting
Een heel stuk familiegeschiedenis zit in deze kerk.
 
Bethlehemkerk
Kijk hier naar de diensten in de Bethlehemkerk (kerkdienstgemist.nl).
 
Afscheid 'de Graankorrel'
Beluister hier de rondgang door de kerk met woorden van afscheid.

Klik hier voor de Orde van Dienst.

Klik hier voor de afscheidspreek van ds. Annemieke Parmentier.

Klik hier om de gehele dienst te beluisteren.
 
Geschiedenis van Geref. ’s-Graveland
meer
 
 
  Protestantsekerk.net is een samenwerking tussen de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland en Human Content Mediaproducties B.V.