PKN
Welkom op de website van de Protestantse Gemeente 'De Graankorrel'
  Home Gastenboek   Over ons Contact Bloemengroet Overdenking   Meer overdenkingen In memoriam   Kerkdiensten Agendapagina Kerkblad KSSK Kerkenraad   Diaconie   Collecten Spaaractie Zending Geldzaken Privacyverklaring   ANBI   Historie Kerkgebouw Verhuur Protestants pionieren De Dillewijn
 
Bevragen Bevragen
Stellen wij elkaar eigenlijk nog wel eens vragen? Ik bedoel van die vragen die kleine kinderen kunnen stellen: Waarom regent het?, Waarom is die bloem rood?, Waarom gaat mijn konijn dood?, of: Waarom doe je dat?
Je kunt genieten van het onbevangene van kinderen en hun vragen: Waarom huil je?, Waarom ben je boos?, of vooral: Waarom doe je dat? Het dwingt je na te denken over een antwoord, na te denken over waarom de dingen zijn zoals ze zijn, en vooral na te denken over waarom je dingen doet zoals je ze doet.

Als kinderen ouder worden, vragen ze minder. Dan vínden ze meer. Vinden ze dingen belachelijk of stom. Vinden ze dingen die jij belangrijk vindt nou juist volkomen onbelangrijk – en andersom. En helemaal zullen ze niet vragen: Waarom doe je dat? Terwijl je juist dan, als ze groter worden, zo graag eens iets meer zou vertellen over waarom jij de dingen juist doet zoals je ze doet, of waarom je voor bepaalde dingen gevoelig bent, of waarom je door bepaalde dingen ontroerd kunt raken.

Misschien stellen we allemaal elkaar wel te weinig vragen. Vragen we niet: Wat betekent dat eigenlijk voor je?, Ik merk dat dat belangrijk voor je is., Waarom is dat zo?
We weten uit ervaring hoe weldadig het is als dat wél gevraagd wordt.

Op naam van de Amerikaanse theologe Nelle Morton staat de uitdrukking hearing into speech (= tot spreken horen). Dat betekent dat je zó luistert, zo vraagt naar de ander, dat hij/zij zich uitspreekt, op verhaal komt. Een geloofslied door vrouwen (Eva’s lied II, nr. 36) verwoordt dat ontroerend – geïnspireerd door het verhaal over de ontmoeting tussen Jezus en de Samaritaanse vrouw (Evangelie naar Johannes 4):
 
Tot spreken heb je mij gehoord,
tot nieuwe levenskracht.
Ervaring, eerder nooit verwoord,
wordt aan het licht gebracht.
 
Tot spreken heb je mij gehoord,
en tijdens mijn verhaal
ontstaat in mij een ander woord,
begin van nieuwe taal.
 
Tot spreken heb ik jou gehoord
in wederkerigheid.
Wij scheppen samen, woord voor woord,
de taal die ons bevrijdt.
 
Ik moet opeens aan iets heel raars denken. Aan een liedje. U kent het vast wel. De Zuiderzeeballade heet het. Ik moet het wat uit mijn geheugen opdiepen. Dat lied begint met dat jongetje dat op zolder een oude foto vindt en daarmee naar zijn opa gaat. Het blijkt een foto te zijn van een oude vissersboot waarmee zijn opa vroeger samen met anderen uit hun dorp de Zuiderzee opvoer om te gaan vissen.
Het zien van die verloren gewaande foto roept bij de oude man natuurlijk allemaal herinneringen op. Maar wat ik het bijzondere vind van dat liedje, is dat die herinneringen opgeroepen worden door de vraag van zijn kleinzoon. Dat wil zeggen, door steeds weer een nieuwe vraag komt er steeds weer een nieuwe herinnering boven, kán er steeds weer een nieuwe herinnering boven komen. Het gaat zelfs zo ver dat opa volschiet met tranen, omdat het jongetje doorvraagt naar die ene man daar vooraan bij de fokkenschoot. Hij merkt dat er iets aan de hand is met die jonge man. En hij vraagt door. ’t Blijkt een familielid te zijn dat één van de tochten op de ruwe zee niet heeft overleefd.
Een liedje natuurlijk, en ook niet zonder sentimentele lading. Maar toch.

Ik geloof dat het iets laat zien van hoe het tussen mensen kan gaan. Dat wil zeggen: wat er gebeurt als er iemand is die je vragen stelt. Die doorvraagt. Ook als duidelijk wordt dat je door een bepaalde vraag wordt geraakt.
Natuurlijk, je vindt het lang niet altijd fijn als mensen doorvragen op momenten dat jij dat niet meer wilt. Als mensen te dicht bij je komen.

Maar ik denk eigenlijk dat het vaker andersom voorkomt. Dat er te weinig vragen worden gesteld. Dat we te weinig doorvragen naar elkaar.
‘Ik vraag er maar niet naar’, hoor je dan. ‘Ik wil het verdriet niet weer oprakelen. Ze weet dat ze er altijd over kan beginnen. Maar ze begint er niet over.’ Terwijl de ander er misschien naar snakt dat er wel eens iemand is die vraagt, die echt vraagt.

Misschien is dat wel de betekenis van die Bijbeltekst over het worden als een kind. Dat we ons oefenen in gewoon maar vragen. Ik geloof dat het waar is: dat je er mens van wordt.
ds. Reinier Beltman
terug
 
 

Eredienst met viering Heilig Avondmaal
datum en tijdstip 24-03-2024 om 10.00 uur
meer details

Kerkenraadsvergadering
datum en tijdstip 25-03-2024 om 19.30 uur
meer details

Goede Vrijdag
datum en tijdstip 29-03-2024 om 19.30 uur
meer details

Viering Pasen
datum en tijdstip 31-03-2024 om 10.00 uur
meer details

 
Geschiedenis van Geref. ’s-Graveland
meer
 
Het begint met contact
Klik hier voor informatie over de Pioniersgroep Wijdemeren en de activiteiten.
 
 
  Protestantsekerk.net is een samenwerking tussen de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland en Human Content Mediaproducties B.V.