|
|
|
|
|
Voetsporen
Voetsporen
In ‘de Graankorrel’ leven we dit voorjaar met weemoed in het hart toe naar het naderende afscheid. Op 30 juni zal de laatste kerkdienst in ons kerkgebouw worden gehouden. De zondag erna worden we welkom geheten in Hilversum. Op dit moment weten we nog niet welk kerkgebouw gekozen zal worden als plek van samenkomst voor de nieuw te vormen gemeente in Hilversum.
We vieren straks voor het laatst Pinksteren in ons kerkgebouw en tien dagen eerder doen we voor het laatst als gemeente mee aan de Hemelvaartsviering in de Horstermeerpolder. Onder de wijde hemel lezen we dan dat Jezus afscheid neemt van zijn leerlingen.
Wat zijn de dingen die Jezus op dat moment nog aan hen wil meegeven?
Drie jaar lang heeft Hij met hen opgetrokken en hebben ze kunnen zien wat Hij deed en gehoord wat Hij zei. Drie jaar lang zijn ze zijn stagiaires geweest. En nu, bij het afscheid, geeft Jezus zijn leerlingen de opdracht om in zijn geest door te gaan.
Of afscheid? Was het wel een afscheid?
In het licht van Pasen en Pinksteren zien we Jezus’ Hemelvaart niet als afscheid, niet als “voortaan afwezigheid van Jezus”, maar juist als zijn aanwezigheid. Niet aan plaats en tijd gebonden.
In het verhaal over het afscheid van Jezus lezen we over een wolk. In de bijbel is een wolk een symbool voor de aanwezigheid van God. Denkt u maar aan de wolk die overdag voor het volk uittrok door de woestijn en hen richting wees. Maar de wolk staat ook voor verborgenheid. Jezus is in die goddelijke aanwezigheid en verborgenheid opgenomen.
Vroeger werd de hemelvaart vaak heel letterlijk afgebeeld, alsof Jezus lichamelijk opsteeg de ruimte in, maar dan met geen ander vervoermiddel dan een wolkenwagen. Heel aandoenlijk hoe dan vaak boven in het schilderij of fresco nog net een paar blote voeten en onderbenen zichtbaar zijn.
Ik kan met die letterlijke weergave niet meer zoveel. De hemel als verblijf van God is immers niet daar ergens boven. God zit niet op een grote wolk naar de aarde te kijken.
Wat er precies gebeurde op die berg doet er minder toe dan wat er gebeurde met de discipelen. Daarom spreken die oude afbeeldingen me toch aan, niet vanwege die voeten in de lucht, maar omdat de kunstenaars voetafdrukken schilderden op de plek waar Jezus stond. De leerlingen worden door Jezus uitgenodigd in zijn voetsporen verder te gaan. In de figuurlijke zin van het woord. En ook wij worden uitgenodigd in zijn spoor te gaan.
De volgelingen van Jezus hoeven dat niet te doen op eigen kracht. Nu moeten ze nog even pas op de plaats maken, zich terugtrekken, maar spoedig zullen ze de Heilige Geest ontvangen. Die zal hen in beweging zetten. De wind in de rug geven. Inspireren. De leerlingen zullen bezield door die Geest hun vleugels kunnen uitslaan.
Matteüs eindigt zijn evangelie met de laatste woorden van Jezus: “Houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van deze wereld”.
We leven in ‘de Graankorrel’ toe naar een afscheid, maar we blijven gaan in de voetsporen van Jezus in het vertrouwen dat Hij met ons meegaat ook na 30 juni. De Opgestane leeft verder en zijn Geest troost ons, beweegt ons, inspireert ons.
ds. Annemieke Parmentier
| | terug
|
| |
|
|
|
Bethlehemkerk
Kijk hier naar de diensten in de Bethlehemkerk (kerkdienstgemist.nl).
|
|
|
Afscheid 'de Graankorrel'
Beluister hier de rondgang door de kerk met woorden van afscheid.
Klik hier voor de Orde van Dienst.
Klik hier voor de afscheidspreek van ds. Annemieke Parmentier.
Klik hier om de gehele dienst te beluisteren.
|
|
|
Geschiedenis van Geref. ’s-Graveland
meer
|
|
|
|
