|
|
Leven in de Geest
Leven in de Geest
Het is fijn dat de bijbel ons zoveel symbolen aanreikt voor de Heilige Geest. Zo is er het beeld van de ‘tongen van vuur’- Gods Geest heeft iets te maken met vurigheid, met een vuurtje van binnen, enthousiasme. En het beeld van de wind: de wind brengt in beweging. Je ziet de wind niet, maar wel wat hij doet. Wind is ook adem, de Geest is de adem van God die ons leven inblaast. In de talen waarin de Bijbel oorspronkelijk is geschreven, het Hebreeuws en het Grieks, worden adem, wind en geest met hetzelfde woord aangeduid.
Dus overal waar in de Bijbel ‘adem’ staat, kun je ook ‘wind’ of ‘geest’ lezen. En als er ‘Heilige Geest’ staat, kun je dus ook ‘Heilige Adem’ of ‘Heilige Wind’ lezen.
Geest, wind, adem, ze zijn ongrijpbaar, maar wat ze dóen kun je merken! Zonder adem kunnen wij niet leven. Het is God die door onze adem in ons ademt.
“Even diep ademhalen”, zeg je misschien wel eens op een moment dat je tot jezelf wilt komen. En je merkt meteen: dat doet wat met je. Als je bang of gespannen bent wil de adem niet doorstromen, stokt die in je keel.
Als je met je aandacht bij je adem bent, merk je dat je als vanzelf dieper gaat in- en uitademen. Het is de levensadem die God ons inblaast, zie Genesis 2: 7.
Gods Geest inademen, dat is leven!
Als je mij zou vragen wat ik een mooi lied in het Liedboek vind, dan zou ik onder andere kiezen voor Lied 825: 5
Ja, Hij is elk van ons nabij,
hoe hemelhoog verheven;
in Hem bestaan, bewegen wij,
in Hem is heel ons leven.
Dat heeft Hij aan het licht gebracht:
de mensen zijn van zijn geslacht,
voorgoed met hem verweven.
Het doet me denken aan een gesprekje dat ik een tijd geleden had met iemand, die mij toevertrouwde dat hij het contact met God zo mist. Die persoon zei: “Ik wéét wel dat Hij er is, maar ik voel me vaak zo nietig. Niet de moeite waard voor God. Zou Hij, die zo groot is, contact met mij zoeken? Mag ik contact met Hem zoeken?” Een levensgrote vraag.
Die twee regels “in Hem bestaan, bewegen wij, in Hem is heel ons leven” schoten mij op dat moment te binnen. Gods aanwezigheid is niet afhankelijk van mij, Hij ís er, niet ver weg, maar hier en nu, in ons en om ons heen, in de adem, in de liefde, in de tranen, in de troost, als zonlicht om de bloemen.
Het is als met de adem: als je je aandacht erop richt, is die meer aanwezig, komt die dieper. Als je je aandacht op God richt, word je je bewust van zijn aanwezigheid. Die is niet afhankelijk van mijn gevoelens. Emoties kunnen juist in de weg zitten, contact belemmeren. Dus mag het eerste deel van wat die gesprekspartner van me zei, “ik wéét wel dat Hij er is”, genoeg zijn, en mag het tweede deel, “… maar ik voel ...” in Zijn liefdevolle Aanwezigheid tussen haakjes gezet worden. Natuurlijk mag je dat voelen, gevoelens hoef je niet te ontkennen. Ze ontkrachten alleen niet dat Hij er is, integendeel, ze mogen rusten in zijn barmhartigheid als Aandachtige Aanwezige, in wiens aandacht wij aandachtig aanwezig mogen zijn* en mogen ópademen. Leven in de Geest van God!
* De uitdrukking dat het erom gaat zelf als mens aandachtig aanwezig te zijn in de aandachtige aanwezigheid van God heb ik van ds. Jos Douma, die veel schrijft en les geeft over meditatief bijbellezen. Zie www.levenindekerk.nl.
ds. Stella Muns
| terug
|
|
|
|
|
|