|
|
Verlangen
Verlangen
“Je zingt weer het liedje van verlangen”, zei mijn moeder vroeger als ik nog niet naar bed wilde. Liederen van verlangen zingen, dat doen we ook als we adventsliederen zingen. We zingen over vrede op aarde, terwijl de nieuwsberichten gaan over oorlog en terreur. We zingen over een stille nacht, een heilige nacht, terwijl de nacht voor sommige mensen een tijd is waarin ze piekerend wakker liggen en sommige andere mensen dingen doen die het daglicht niet kunnen verdragen. We zingen over een hemel die opengaat, terwijl veel mensen het gevoel hebben dat de hemel gesloten is. We zingen over de duisternis die zal wijken, terwijl er in een mensenleven soms donkere wolken opdoemen die het licht lijken te verduisteren. Toch zingen we liederen van verlangen.
In de tijd van Advent verlangen we naar licht, naar vrede, naar hoop. We verlangen naar een wereld zoals God die bedoeld heeft. We verlangen naar een wereld waar het leven goed is. Soms lijkt die wereld waarin we in vrede leven met onszelf en met elkaar een droom die nog verder weg is dan de droom van een witte kerst.
We zingen liederen van verlangen. De profeten zongen ook liederen van verlangen. Vooral Jesaja zingt van verlangen: hij verlangt naar een tijd waarin een volk dat in duisternis wandelt een groot licht zal zien; dat over hen die wonen in een land van diepe duisternis een groot licht zal stralen. Jesaja zingt over een tijd waarin alle volkeren hun zwaarden zullen omsmeden tot ploegijzers en hun lansen tot sikkels om koren te oogsten. Geen volk trekt zijn zwaard meer tegen een ander. De dreunende laarzen van de oorlog, de kleren die van bloed zijn doordrenkt, zullen verbrand worden. Het is een groot visioen. Net zo’n groot visioen als in het lied dat Maria zong, toen zij hoorde dat zij de moeder zou worden van de Messias. Maria zong een lied van verlangen over de armen die verzadigd worden en de rijken die ledig worden heengezonden, over machtigen die van hun troon gestoten worden en nederigen die worden verhoogd. Samen met Jesaja en Maria zingen we liederen van verlangen, omdat verlangen het zusje is van geloof, hoop en liefde. We verlangen omdat we blijven geloven in en hopen op een wereld waar het laatste woord is aan de liefde.
Het antwoord op ons verlangen vinden we in het wonder van het kerstfeest. Het wonder van een God die de wereld zo liefheeft dat Hij kwetsbaar wordt in een kind. Laten we in al onze kwetsbaarheid, misschien met een gebroken stem, en een brok in de keel, liederen van verlangen blijven zingen. Hopend op een wereld waarin de tranen van de ogen zullen zijn gewist, een wereld waar je je mag laten kennen en gekend wordt, een wereld waar joden, christenen, moslims en andere mensen in vrede met elkaar kunnen wonen. Waar vreemdelingen zich thuis voelen, waar kinderen spelen en ouderen blijven dromen, een wereld waar iedereen zich veilig voelt, omdat gekoesterd wordt wie kwetsbaar is.
Laten we, tegen het donker in, liederen van verlangen blijven zingen.
ds. Annemieke Parmentier
| terug
|
|
|
|
|
Bethlehemkerk
Kijk hier naar de diensten in de Bethlehemkerk (kerkdienstgemist.nl).
|
|
Afscheid 'de Graankorrel'
Beluister hier de rondgang door de kerk met woorden van afscheid.
Klik hier voor de Orde van Dienst.
Klik hier voor de afscheidspreek van ds. Annemieke Parmentier.
Klik hier om de gehele dienst te beluisteren.
|
|
Geschiedenis van Geref. ’s-Graveland
meer
|
|
|