PKN
Welkom op de website van de Protestantse Gemeente 'De Graankorrel'
  Home Gastenboek   Over ons Contact Bloemengroet Overdenking   Meer overdenkingen In memoriam   Kerkdiensten Agendapagina Kerkblad KSSK Kerkenraad   Diaconie   Collecten Spaaractie Zending Geldzaken Privacyverklaring   ANBI   Historie Kerkgebouw Verhuur Protestants pionieren De Dillewijn
 
Enkele gedachten over 'loslaten' Enkele gedachten over 'loslaten'

zacht fluisterend blad
zonlicht tovert gouden gloed
herfst aangebroken

Een paar regels die me troffen. Ik heb ze bewaard en ik weet niet meer waar ik ze vond.

De laatste weken heb ik het geluk naar ‘s-Graveland / Kortenhoef te rijden langs de Leeuwenlaan, terwijl de zon schijnt en alles in een gouden gloed hult, dat mooie late licht van de naderende herfst.
Misschien is de herfst wel het jaargetijde van het loslaten. De bomen geven het voorbeeld.
Ze laten hun bladeren los, hoewel – niet allemaal! Sommige bomen houden hun blad.

‘Loslaten’ is een beetje een modewoord. Het wordt zo makkelijk gezegd: “Je moet het loslaten”. Soms moet dat juist helemaal niet! Je geliefde die je is ontvallen, moet je niet loslaten, nee, de herinneringen mag je koesteren, de verbinding blijft, alleen anders. Hij of zij is niet meer bij je, jij gaat jouw weg verder zonder hem of haar, maar mèt dat wat hij / ze voor je betekende. Dat heeft jou mede gevormd.

Loslaten is het tegenovergestelde van vasthouden. Logisch. De hand die omklemt, zich angstvallig vastklampt, opent zich. Je moet dus eerst iets vast hebben om het los te kunnen laten. Hoe minder je je vastklampt, hoe minder je los te laten hebt. We kunnen ons enorm vastklampen aan manieren van denken, meningen, visies, oordelen en gedachtenpatronen waar we niet los van komen: “Zie je wel, ik kan het toch niet”. Of: “Die en die doet ook altijd zus en zo”. Loslaten is: dat niet meer doen, ophouden met die manieren van denken, die manieren van doen waarvan je dacht dat je daar niet zonder kon. Wie zegt dat het altijd zo moet, dat jij altijd de verantwoordelijkheid op je moet nemen als er iets georganiseerd moet worden, om maar eens iets te noemen. Of juist dat jij je altijd drukt, als het erop aankomt…

Loslaten is een innerlijke beweging, een innerlijk proces.
Er is verschil tussen noodgedwongen loslaten en gekozen loslaten. Noodgedwongen moeten we soms loslaten door wat ons overkomt: gezondheid die je kwijtraakt door ziekte, je werk dat je kwijt raakt. Ik vind dat een heel ander soort loslaten dan het gekozen loslaten, omdat je tot inzicht kwam dat je op een heilloze weg was, omdat je relatie, je huwelijk, je werk niet meer de goede weg was. Toch zit er in noodgedwongen loslaten ook een moment van oefening, want de manier waarop je omgaat met verlies, daar valt nog wel wat in te kiezen. Blijf je je verzetten, blijf je je vastklampen aan wat er niet meer is, blijf je hangen in het verleden, of is er ook een andere houding mogelijk?

In Johannes 12 spreekt Jezus over de graankorrel die in de aarde valt en sterft en zo vrucht draagt. Misschien is de uitdaging van het beeld van de graankorrel wel heel bevrijdend: dat geloven meer heeft van loslaten dan van vasthouden.
Is geloven niet zoiets als: leven zonder pantser, echt zijn, je durven toevertrouwen aan het leven, met alle risico's van dien, je durven toevertrouwen aan de wereld, aan wat op je weg komt, aan de mensen die jij ontmoet, ondanks alles, open staan voor échte ontmoetingen, voor echte vragen van de ander, niet bang zijn ook om toe te geven als je zelf fouten maakt. Loslaten dus, al dat moeten en die gewoontes en zekerheden waar je in gevangen bent, loslaten al het te veel aan controle!

Schuilt er iets van bemoediging in de herfst? Hulp bij het loslaten?
Wat een voorrecht dat we een Nieuw Liedboek hebben met zoveel mooie teksten! Niet alleen liedteksten, maar ook andere, gebeden en gedichten om te lezen, misschien aan tafel na het eten of zomaar op een ander moment van de dag.
Zoals dit gedicht van Jaap Zijlstra op pg. 1195:

Herfst

Met elk blad dat valt,
valt meer licht op aarde,
komt meer uitzicht vrij.

Met elk blad dat valt,
staan wij scherper getekend,
valt meer hemel ons bij.

ds. Stella Muns
terug
 
 
Reactie op de sluiting
Een heel stuk familiegeschiedenis zit in deze kerk.
 
Bethlehemkerk
Kijk hier naar de diensten in de Bethlehemkerk (kerkdienstgemist.nl).
 
Afscheid 'de Graankorrel'
Beluister hier de rondgang door de kerk met woorden van afscheid.

Klik hier voor de Orde van Dienst.

Klik hier voor de afscheidspreek van ds. Annemieke Parmentier.

Klik hier om de gehele dienst te beluisteren.
 
Geschiedenis van Geref. ’s-Graveland
meer
 
 
  Protestantsekerk.net is een samenwerking tussen de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk in Nederland en Human Content Mediaproducties B.V.