Dit 'drieluik' is overgenomen uit het kerkblad KSSK.
 

 

Voor mij ligt naast het prachtige boekje ‘Honderdvijftig jaar Gereformeerde Kerk te ’s‑Graveland’ een boekje met juweeltjes uit de muziekliteratuur voor harmonium of orgel. In het eerstgenoemde boekje zie ik opeens op de foto van pagina 7 mijn vader op de 2e rij, 2e van links zitten.
Op 11 februari 1940 ben ik geboren in Driebergen-Rijsenburg. Mijn ouders heten Frans Grims en Rie Strootman, ik heb twee broers, Co van 10 jaar en Henk van 7 jaar. Mijn vader is belastingambtenaar.
Als Rie Grims-Strootman lid wordt van het zangkoor van de Gereformeerde Kerk in Driebergen, blijkt zij begenadigd te zijn met een uitzonderlijk fraaie zangstem, en dit alles ook nog met een ruim toonbereik. Zij heeft de uitzonderlijke gave om teksten te zingen zoals je die uitspreekt. Rie gaat zanglessen bij de beroemde zangpedagoog, professor Runge volgen. Zij geeft al gauw als soliste regelmatig uitvoeringen, samen met haar intussen vaste begeleider Jan van Weelden, muziekleraar en organist in Driebergen, tevens organist bij de NCRV. Vanaf het moment dat zij begint te zingen, wordt er ademloos naar haar geluisterd en kun je een speld horen vallen. Zij is de vertolkster van vooral aria’s en geestelijke liederen. Haar kundigheid is ook doorgedrongen bij de NCRV, door wie zij wordt uitgenodigd om te komen proefzingen. Zij gaat in op de aanbieding om per 1 mei 1946 in vaste dienst te komen. Zij wordt lid van het NCRV-koor. Al gauw wordt haar gevraagd om als koorsoliste te gaan optreden.
In die tijd, vlak na WO II zijn opnamen van koorzang in de studio, met vervolgens een latere uitzending voor de radio, nog niet mogelijk. Apparatuur  is in die tijd nog niet beschikbaar, alles moet daarom live worden uitgezonden. Om buiten de studio overdag en ’s avonds te kunnen optreden trekt het NCRV-koor met een bus door het land, hierbij voorafgegaan door een auto met zendapparatuur, die ter plekke zorgt voor de rechtstreekse uitzendingen via de radio. De reisafstand van Driebergen naar Hilversum wordt hierdoor onoverbrugbaar. Er zit snel een verhuizing aan te komen.
Gelukkig kan mijn vader per 1 augustus 1946 voor zijn werk naar Kortenhoef worden overgeplaatst. Wij verhuizen op dinsdag 30 juli 1946 en gaan wonen aan de Kerklaan 19 (oude nummering), waar mijn vader een eigen belastingkantoor aan huis zal gaan beheren. Tot de werkzaamheden behoren onder andere de vaststelling van de waarde van inboedels in panden in Ankeveen, Kortenhoef en ’s‑Graveland. Hij krijgt assistentie van de heer J.W. Schaap (Jan), die in 1948 is getrouwd en samen met zijn echtgenote aan de Beresteinseweg 11 in ’s‑Graveland is komen wonen.
 

 

 
In het kerkregister - kaartsysteem - van de Gereformeerde Kerk van ’s‑Graveland staat vermeld dat wij in juli 1946 zijn ingeschreven. Evenals in Driebergen, zal ook deze kerkgemeenschap een actieve plaats in ons gezin gaan innemen.
Bij muzikale uitvoeringen wordt al gauw om solistische medewerking van mevrouw Grims gevraagd, ook later zelfs nog als ze al jaren uit Kortenhoef is vertrokken.
Ik noem u hier de aankondigingen die ik in het mij nagelaten archief aantrof, waarbij Rie Grims als soliste is vermeld:
- 23 december 1946 Kerstconcert in de Ned. Herv. Kerk van ’s‑Graveland (toegang 50 cent)
- 11 december 1947 Orgelbespeling door Ben Roozendaal in de Ned. Herv. Kerk te ’s‑Graveland (entree vrij, collecte ten bate van de kleuterschool)
- 18 april 1949 Paaszangdienst in de Ned. Herv. Kerk te ’s-Graveland. (in een krantenartikel van de hand van ds. J.C. Derksen, lezen we dat de kerk geheel is gevuld met naar schatting 200 mensen, en dan nog degenen die buiten in groepjes staan te luisteren rondom de luidspreker)
- 21 november 1957 Orde van dienst bij de ingebruikneming van de verbouwde Gereformeerde Kerk te ‘s‑Graveland
(solozang door mevrouw Rie Grims- Strootman uit Leiderdorp, oud-gemeentelid)
- 25 december 1958 Kerstzangdienst in de Ned. Herv. Kerk te Kortenhoef.
Bij een verkiezing op 20‑6‑1948 voor ouderling van de Gereformeerde kerk moet door 46 stemgerechtigde leden gekozen worden uit een tweetal, de heren Th.P. Hafkamp en F.N. Grims. Zij krijgen 26 respectievelijk 20 stemmen, zodat de heer Hafkamp is verkozen.
Mijn vader bekleedt in de kerk de functie van voorzitter van de evangelisatie, dus genoeg werk aan de winkel. Samen met ds. J.C. Derksen organiseert hij onder andere de straatprediking op de zaterdagen in de zomer, waarover ook in het boekje 150 jaar Gereformeerde Kerk is geschreven. Mijn vader volgt met succes een cursus aan de Kerkelijke Kaderschool in Rotterdam, waar ds. J.C. Derksen docent is. In deze kerkelijke gemeenschap sluiten mijn ouders gemakkelijk vriendschappen.
In het al eerder genoemde muziekboekje stond op het binnenblad een notitie over het orgel, welke mij aanleiding gaf om met Jan Hoekstra telefonisch contact te leggen, met de vraag of ik het kerkgebouw mocht bezichtigen en het orgel bespelen. Toen ik hem daarbij ook het een en ander over mijn herinneringen uit mijn jeugd aan de beide zeer idyllische dorpjes Kortenhoef en ’s‑Graveland uit de jaren 1946 tot 1950 vertelde, vroeg hij of ik een artikel voor het kerkblad wilde schrijven, vandaar dan ook dit stukje geschiedenis. In twee volgende verschijningen van het kerkblad krijgt dit verhaal een vervolg.