|
|
Scharnier
Scharnier
Zonder de Kananese vrouw uit het Evangelieverhaal (Matteüs 15, 21-28) zouden u en ik waarschijnlijk nooit in aanraking zijn gekomen met de beweging rond Jezus. Dan zouden u en ik waarschijnlijk nog ‘heiden’ zijn. Dan zou de kerk waarschijnlijk niet bestaan. Door haar vasthoudendheid in de ontmoeting met Jezus heeft zij een doorbraak bereikt, die wereldwijd dóórwerkt tot op vandaag. Zij verdient een standbeeld, naast dat van Willibrord in Utrecht en Bonifacius in Dokkum. Want zij is het scharnier waardoor de deur van Gods heil is opengezet naar niet-Joden, naar ons, naar u en mij. Dankzij de Kananese vrouw worden Jezus’ ogen geopend voor zijn roeping om het heil van God te leven over de grenzen van Jood en heiden heen. Omdat Jezus die roeping aanvaardt, mogen wij ons opgenomen weten in die lichtkring van de God van Israël.
In de Bijbelvertaling van 1951 staan opschriftjes boven Bijbelgedeelten. Zo kondigt een opschriftje in hoofdstuk 14 van het evangelie naar Matteüs de eerste wonderbare spijziging aan. Een hoofdstuk verder wordt gewag gemaakt van de tweede wonderbare spijziging. Dus heb ik lange tijd maar gewoon aangenomen dat er twee van die wonderbare spijzigingen zijn geweest. Totdat mij de ogen werden geopend: die nieuwe werkelijkheid van Gods heil voor állen noopt Matteüs om een net verteld verhaal snel opnieuw te vertellen, maar nu ingrijpend anders. In hoofdstuk 14 vertelt de evangelist over de wonderbare brooddeling; in dat verhaal gaat het over 5 broden en 2 vissen, over 12 manden overschot, over 5000 mensen. 2, 5, 12, 5000 … allemaal Israël-getallen.
2: Wet en Profeten,
5: de Boeken van Mozes (Genesis tot en met Deuteronomium, oftewel de Thora),
12: de stammen van Israël,
5000: een veelvoud van vijf.
Dankzij de Kananese vrouw is dat heil nu bestemd voor állen. En dus moet Matteüs over dat heil opnieuw – maar nu verrassend anders – vertellen. Dat doet hij prompt, in hoofdstuk 15. De getallen getuigen daarvan: 7 broden, 7 korven overschot, 4000 mensen.
7: de volheid van de schepping, de 7 gemeenten – dus: álle – gemeenten in de Openbaring,
4: de uitgebreidheid van de 4 winden en windstreken, van de einden der aarde, dus de gehele bewoonde wereld, de oecumene,
4000: een veelvoud van 4.
Er is dus maar één spijziging, maar vanwege die Kananese vrouw noodzakelijkerwijs twee keer verteld: de tweede keer anders, want met een veel wijdere horizon.
Over de vasthoudendheid van die Kananese vrouw is een mooi lied gemaakt. Het staat in Eva’s lied deel 2.
Zou ik niet mogen delen in jouw barmhartigheid?
Wordt dan een vreemdelinge toch niet door jou bevrijd?
Dat kan ik niet geloven omdat ik je vertrouw.
Vol zorg om wie mij lief is doe ik beroep op jou!
Jij aarzelt om te treden buiten de eigen kring.
Mijn hoopvol tegenspreken bereikt verandering.
Nu zijn de grenzen open, door mijn vasthoudendheid.
Zo hebben wij elk-ander door dialoog bevrijd.
In dat spoor van Israël en van Jezus gaan wij als gemeente. Durven ook wij grenzen te openen en zo nieuwe perspectieven te ontdekken – God ter eer en mensen tot heil? Grenzen openen die tussen mensen als muren in kunnen staan, waardoor nieuwe en vernieuwde relaties mogelijk worden? Grenzen van de eigen leer om bevrijd te worden en verrijkt door nieuwe inzichten? Durven we grenzen te openen voor mensen die anders zijn dat wij?
Hoe doe je dat? Ik denk: in gebed. In het gebed bidden we om Gods Geest om dezelfde werkelijkheid vanuit Góds perspectief te zien. Vanuit dat perspectief gaan we onze eigen grenzen over. En openen zich nieuw perspectieven. Bijvoorbeeld dat van het Koninkrijk waarin God alles zal zijn in állen.
ds. Reinier Beltman
| terug
|
|
|
|
|
Bethlehemkerk
Kijk hier naar de diensten in de Bethlehemkerk (kerkdienstgemist.nl).
|
|
Afscheid 'de Graankorrel'
Beluister hier de rondgang door de kerk met woorden van afscheid.
Klik hier voor de Orde van Dienst.
Klik hier voor de afscheidspreek van ds. Annemieke Parmentier.
Klik hier om de gehele dienst te beluisteren.
|
|
Geschiedenis van Geref. ’s-Graveland
meer
|
|
|