|
|
Veertigdagentijd
Veertigdagentijd
Veertig dagen krijgen wij tijd om ons voor te bereiden op het Paasfeest. Veertig dagen om anders in te kleuren dan andere dagen. Hoe? Door te vasten? Sinds enkele decennia is vasten meer gewoon geworden in de protestantse kerken. Afzien van alcohol, vlees of snoep, iets anders dan anders doen, meer bidden misschien, meer stille tijd, elke dag iemand een kaartje sturen – mogelijkheden te over. Misschien heeft u de veertigdagentijdkalender ‘Op weg naar Pasen’ in huis, die vol staat met teksten en tips voor elke dag. Er liggen er nog een paar in de kerk!
‘Afzien van ...’ is ook ‘ruimte maken voor …’
Een sprekend voorbeeld hiervan vond ik wat een docent vertelde. Hij had leerlingen zo ver weten te krijgen dat ze hun smartphone een week uit lieten. Ze wisten zich aanvankelijk geen raad! Maar ontdekten toen ook hoeveel tijd ze over hielden en hoeveel ruimte er kwam voor spontane gesprekken en ontmoetingen.
Nu zie ik de lezers van dit blad er niet voor aan dat ze erg verslaafd zijn aan hun smartphone. Ik ontmoet mensen die er zelfs helemaal geen hebben, dat kan (gelukkig?) ook nog in deze tijd.
Waar ziet u vanaf? Waar maak jij ruimte voor?
Afzien van … kan zijn je eigen vertrouwde patronen doorbreken. Zo ken ik iemand die wil afzien van haar uitstel-gedrag. Ze stelt dingen waar ze tegenop ziet altijd uit tot het laatste moment en raakt daardoor enorm in de stress. Zoiets eenvoudigs als de was doen kan al stress geven, omdat ze de wasmand veel te vol laat worden. Dom? Voor haar niet, voor haar is het een overwinning van zichzelf als ze op tijd begint. De ruimte en ontspanning die dan volgen maken de inspanning van het doorbreken van haar eigen patroon de moeite waard. En mensen die dit dom vinden zouden misschien af kunnen zien van hun oordelende denken, dan komt er ruimte voor mildheid.
Hoe je deze dagen ook invult - waar je vanaf ziet en waar je ruimte voor maakt ˗ het heeft ten diepste te maken met dood en leven.
‘Dood’ is immers meer dan alleen de klinische dood. Het is ook de duisternis en de eenzaamheid en de negativiteit en de haat en de wanhoop en de beklemmende stilte en de grote teleurstelling.
En ‘leven’ is meer dan alleen het biologische bestaan. Het is ook het lieve licht en de zoete geur en de welluidende klank en de tedere ontmoeting en het woord en de lach.
Door de dood heen naar het leven is de gang van Jezus via lijden en kruis naar Opstanding. De beleving en viering van de Veertigdagentijd en Pasen helpt ons die kernthema’s van het christelijk geloof dichterbij te brengen. De liturgie in de vieringen en ook de vormen die we thuis kiezen behoeden ons ervoor dat we wegzinken in leven zonder hoop, dat alleen om onszelf draait.
Woorden, liederen, gebaren, kostbare rituelen uit de schat der eeuwen van de kerk helpen om ons te verzetten tegen de macht van duisternis en dood en te leven vanuit hoop en licht.
“als door hun tranen heen
de mensen lachen
ternauwernood maar toch
niet klein te krijgen zijn
zich warmen aan elkaar
en hardnekkig blijven hopen
en blijven zeggen
tot volgend jaar
in Santiago of in Mokum
of in elk ander nieuw Jeruzalem
dan bloeit het kruis
en wordt een levensboom”
(Niek Schuman)
ds.Stella Muns
| terug
|
|
|
|
|
Bethlehemkerk
Kijk hier naar de diensten in de Bethlehemkerk (kerkdienstgemist.nl).
|
|
Afscheid 'de Graankorrel'
Beluister hier de rondgang door de kerk met woorden van afscheid.
Klik hier voor de Orde van Dienst.
Klik hier voor de afscheidspreek van ds. Annemieke Parmentier.
Klik hier om de gehele dienst te beluisteren.
|
|
Geschiedenis van Geref. ’s-Graveland
meer
|
|
|