Veertigdagentijd 2022
Veertigdagentijd 2022
Heeft u wel eens een Aswoensdagviering meegemaakt? Ik leerde het van mijn Rooms-katholieke collega’s in al die jaren dat ik als geestelijk verzorger in de psychiatrie werkte: hoe je as maakt door verbranden van de gedroogde takjes van Palmpasen het jaar ervoor. Hoe je die as met water een beetje klef maakt, zodat je er met je duim een kruisje op kunt maken op het voorhoofd van de kerkgangers. Een indrukwekkend ritueel dat in steeds meer protestantse kerken wordt gevierd. Het heeft een grote zeggingskracht. As staat voor vernietiging, verslagenheid, vergankelijkheid, maar is tegelijk een teken van loutering, zuivering, opstanding en nieuw leven. Vuur reinigt immers, en je kunt uit de as herrijzen. Ik ontvang graag als kerkganger een askruisje om de veertigdagentijd te beginnen. Heel je leven met alle vergankelijkheid, de ziekte en dood en vernietiging die heersen op aarde, staan onder het teken van de vrijmakende genade van het kruis en de verrijzenis van Jezus.
Dit jaar heb ik andere verplichtingen op Aswoensdag 2 maart en zal het zonder askruisje moeten stellen. Maar ook zonder dat kan ik, kunnen wij de veertigdagentijd bewust beginnen: Hoe kunnen we vorm geven aan deze voorbereidingstijd voor het grootste christelijke feest, Pasen!?
Normaal gesproken is deze tijd een tijd van versobering, verstilling, aandacht schenken aan de ‘binnenkamer’ van het leven. Maar we hebben al zo lang in onze binnenkamers vertoefd! We waren juist blij dat alles weer open is, we weer vrij zonder mondkapjes elkaar kunnen ontmoeten, samen koffie drinken na de kerkdienst, naar het restaurant en de bioscoop kunnen gaan … of misschien bent u ook wel een beetje voorzichtig nog, corona kan nog toeslaan en gevaarlijk zijn voor sommige mensen.
Maar toch … veertigdagentijd vraagt om een eigen invulling en kleuring van de dagen. Iets extra’s lezen misschien? Een vast half uurtje per dag stilte, meditatie, iets wat je anders nooit doet? Of juist er meer op uit gaan? Iemand bezoeken, die al zo lang op je lijstje staat, maar waar je nooit aan toe kwam? Erover nadenken wat je in deze tijd eens anders dan anders kan doen maakt misschien wel creatief!
De rijkdom van onze kerkelijke kalender helpt ons de dagen kleur te geven.
Nu ik dit schrijf is de oorlog in Oekraïne bijna een week oud. Wie weet wat er allemaal is gebeurd, als u dit een week later leest. Wat worden we op een onverwachte en indringende manier bepaald bij geweld, vernietiging, agressie. Verschrikkelijk. Misschien houdt u het zoveel mogelijk op afstand, al die nieuwsberichten op radio en tv, al die gesprekken over wat er gebeurt en zou kunnen gaan gebeuren en moet gedaan worden. Heel belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en ontspanning te zoeken en dit niet méér binnen te laten komen dan je kunt hanteren!
Ik zelf ben iemand die vaak op een dag het nieuws checkt. Even op de NOS app kijken, even zien wat de ontwikkelingen zijn. Voor mij is het een goed idee om dat eens te gaan matigen in de veertig dagen. Dan kan er misschien wat meer stilte en ruimte komen in mijn eigen “binnenkamer”.
Ja, ik ga veertig dagen de NOS app verwijderen van mijn telefoon! Nieuws op de radio af en toe en tv is genoeg om op de hoogte te blijven. En misschien kan ik wel meer apps (tijdelijk) verwijderen … ik ga verder denken hoe me te beperken en tot meer innerlijke stilte te komen.
Goed voornemen dat voortkomt uit het feit dat ik voor dit blad een stukje moet schrijven. Dat stemt dankbaar, het schrijven helpt me na te denken.
Ben benieuwd of u ook op een idee komt om op een bij u passende manier de veertig dagen tot Pasen in te vullen.
Ik wens u hoe dan ook een zegenrijke tijd.
ds. Stella Muns
|