|
|
|
|
|
Vergadering 27-08-15
Vergadering 27-08-15
Het is maar een klein groepje dat op 27 augustus de consistorie van ʻde Graankorrelʼ bevolkt, veel kerkenraadsleden zijn nog - of nu pas - met vakantie.
De kerkdiensten in de zomermaanden zijn goed verlopen, er worden geen vragen over gesteld. Het blijkt prettig om iedere zondag - na de dienst - onder het genot van een kopje koffie nog wat met elkaar te kunnen napraten.
Het programma voor de komende periode wordt aangevuld en terwijl de temperatuur buiten nog zeer hoog is, praten wij over Kerstmis en Oud en Nieuw.
Tijdens de Openhuisdienst op Startzondag zijn inmiddels de nieuwe kleedjes op de tafels getoond. Het lijkt een kleinigheid en misschien niet zo belangrijk, maar het maakt dat alles er weer fris en aantrekkelijk uitziet. Met dank aan Lenie Mafait.
De kerkrentmeesters zorgen goed voor onze leden die gebruik maken van een rollator. Bij de ingangen is een oprit gemaakt en ook in de kerkzaal hoeven er geen traptreetjes meer genomen te worden. Deze oprit zal nog worden bekleed.
Het blijkt dat er meer mensen gebruik maken van de auto-ophaal-dienst en dat er soms behoefte is aan een extra rijder. Er hebben zich twee reserve-rijders gemeld, die door de vaste rijder gebeld kunnen worden als dat nodig mocht zijn. Bovendien is er een vacature.
De kerkenraadsvergaderingen, die in de komende tijd gehouden zullen worden, vragen waarschijnlijk meer tijd en zullen mij meer stof tot schrijven opleveren. Deze avond waren we al vroeg weer thuis, nadat de voorzitter de vergadering had afgesloten met het lezen van onderstaande tekst.
Uw naam maakt ons stil,
wil er zijn
voor wie niet delen in het goede
dat de aarde voortbrengt,
voor wie het goede onbereikbaar is.
Uw naam geeft ons vrede,
wil er zijn
voor wie geen vrede kent,
niet om zich heen, niet in zichzelf,
voor wie de vrijheid niet proeft.
Uw naam leert ons liefde,
wil er zijn
voor wie genieten van het leven,
van het brood van de aarde
voor wie liefde geven en trouw.
Uw naam geeft beschutting,
wil er zijn
voor wie durft weg te gaan uit wat zeker lijkt,
een oase in de woestijn voor wie leeft,
blij met wat komt.
Ankie Hinloopen, scriba
| | terug
|
| |
|
|
|
|
